13 Ekim 2011 Perşembe

YENİ UMUTLARIN NİDA'SI...

       Yeni bir  yaşla artık dileklerim,arzularım da büyür oldu adeta.Dolu sahip olduğum şey ve sahip olmak istediklerim arasındaki derinlik dahada bir derinleşti ve sonra şöyle bir geriye baktığımda dedim ki kendi kendime 'yaşadıklarımdan sonra geriye kalan yıllarımın ilk günü,sonu yada kocaman yeni bir başlangıcı bugün'.
       Düşünüyorumda; hayat bitti demeden,hayatımda daha ne kadar göremediğim şey varsa hepsini yaşamanın derdindeyim, şimdi, şuan.şu aralar...   Öyle planlar yapıyor ki beynim, adeta büyük savaşlar içinde ordan oraya dalıyor.Kayıplarının ne kadar da arttığının farkına varıyorsun işte bu iç savaş içindeyken.E sonra ne oluyor, tüm silahlar çıkıp savaşı durdurmanın yollarını arıyorsun.Eyvah! geç kalmamalıyım,kalmamalıydım diye yırtınıyorsun(boşuna).
       Hayat akıp geçiyor yanından,boşlukların,boş bulunmuşlukların,pişmanlıkların(küçükte olsa),kaçışların bir gecede başına üşüşüyor...Hayatına şöyle dönüp bakıyorsun ''evet''diyorsun geri kalan yıllarımın ilk günündeyim.Artık mis gibi bir anlam katmalı hayatıma..Temiz hikayeler,sözcükler,harfler yazmalıyım tüm yaşanmış anılarıma...Temiz havayı içime çekerek ''ohhhhh'' demek misali...
       Bir de sevilip, seviyorsan,değer verip,veriliyorsan bu ''ohhhhhh'' öyle bir oh olur ki,bu noktada sanırım hayat yaşamaya değer, gerçekten değer...